غشاء کلاژنی قابل جذب BioBarrier®PM
Tendon-Derived Precardium Membrane
- - از جمله ویژگی‌های بارز این غشاها می‌توان به زیست‌سازگاری بالا، چسبندگی مناسب به بافت میزبان، و انعطاف‌پذیری مطلوب اشاره کرد که آن‌ها را به گزینه‌ای ایده‌آل برای استفاده به‌عنوان غشای جداکننده در جراحی‌های بازسازی تبدیل می‌کند.
- - عملکرد اصلی این غشاها، ممانعت از نفوذ سلول‌های بافت نرم به ناحیه نقص استخوانی و ارتقاء روند بازسازی استخوان است.
- - همچنین در برخی جراحی‌ها به منظور جلوگیری از چسبندگی بافت‌ها و هدایت فرآیند ترمیم سازمان‌یافته نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- - فرآیند تولید این محصولات با بهره‌گیری از تکنولوژی پیشرفته و مراحل کنترل‌شده انجام می‌گیرد.
- - مهم‌ترین این مراحل، شامل سلول‌زدایی کامل و حذف همه ترکیبات آنتی‌ژنیک برای کاهش یا حذف پاسخ ایمنی میزبان است. در پایان، محصول نهایی پس از چندین مرحله کنترل کیفی سخت‌گیرانه، بسته‌بندی و با استفاده از اشعه گاما با دوز ۲۵ کیلوگری (kGy) استریل شده و آماده عرضه به بازار می‌گردد.
- - علاوه بر استفاده از این غشا در جراحی‌های دندانپزشکی و فک وصورت، غشاهای ®BioBarrier در جراحی‌های پزشکی نیز کاربرد دارند؛ از جمله در ترمیم پریکارد پس از جراحی قلب باز، استفاده به‌عنوان پچ زیستی در ترمیم نقص‌های قلبی و عروقی، بازسازی سخت‌شامه (Dura mater) در جراحی‌های مغز و اعصاب، و جراحی‌های ترمیمی بافت نرم جهت جلوگیری از چسبندگی احشایی یا ایجاد لایه محافظ بین بافت‌ها. انعطاف‌پذیری ساختاری و پایداری زیستی این غشاها، آن‌ها را به گزینه‌ای مناسب در حوزه‌های مختلف جراحی ترمیمی و بازسازی بافت تبدیل کرده است.
تفاوت ممبرین BioBarrier®CM و ممبرین BioBarrier®PM
- - دو محصول BioBarrier®CM و BioBarrier®PM به‌عنوان غشاهای کلاژنی قابل جذب با منشأ حیوانی، در فرآیند بازسازی بافت‌های نرم و سخت مورد استفاده قرار می‌گیرند. این دو نوع غشا دارای تفاوت‌هایی در منشأ، خواص فیزیکی و کاربرد بالینی هستند که انتخاب آن‌ها را بر اساس نوع جراحی تعیین می‌کند.
BioBarrier®CM
- از تاندون آشیل گاوی تهیه شده و حاوی کلاژن نوع Ⅰ با دانسیته بالا و بدون اتصالات عرضی شیمیایی است. این غشا ساختاری متراکم با ضخامت ۳۰۰ میکرومتر دارد و به‌دلیل تورم بالاتر پس از تر شدن، گزینه‌ای مناسب برای جراحی‌های ناحیه سینوس، پریوست، یا مناطقی است که نیاز به حجیم‌تر شدن غشا برای حفظ فضا وجود دارد. به‌ویژه در جراحی‌های مانند سینوس لیفت یا Grafting Subperiosteal به‌دلیل ایجاد اثر حجمی بیشتر، ترجیح داده می‌شود اما به‌دلیل شکل‌پذیری کمتر، در تکنیک‌هایی مانند Sausage Technique کمتر توصیه می‌شود.
BioBarrier®PM
- از بافت پریکاردیوم گاوی تهیه شده و حاوی کلاژن نوع Ⅰ و ⅠⅠⅠ با ساختار طبیعی و اتصالات عرضی زیستی طبیعی (بیولوژیک) است. این غشا در دو ضخامت (نازک: ۱۵۰–۳۰۰ و ضخیم: ۵۰۰–۱۰۰۰ میکرومتر) ارائه شده و از انعطاف‌پذیری بسیار بالا، استحکام کششی بیشتر، و قابلیت بخیه‌پذیری فوق‌العاده برخوردار است. به همین دلیل، در جراحی‌هایی مانند: بازسازی قلبی و عروقی به‌عنوان patch، ترمیم سخت‌شامه (Dura mater) در جراحی مغز و اعصاب، جراحی‌های ارتوپدی و بافت نرم و تکنیک‌های حمایت از حجم استخوان پیوندی مانند Sausage Technique کاربرد گسترده‌تری دارد.
- از نظر زمان جذب، BioBarrier®PM به‌دلیل حفظ ساختار طبیعی، جذب آهسته‌تری (حدود ۸ تا ۱۲ هفته) نسبت به نوع تاندونی دارد. همچنین در محیط‌هایی که ثبات مکانیکی بالا، انعطاف‌پذیری مطلوب و دوام بیشتر مورد نیاز است، گزینه مناسب‌تری به‌شمار می‌رود. کلیه ویژگی های این دو نوع غشا را به صورت مقایسه‌ای در جدول گزارش شده است.
کاربردها:
- ترميم بافت هاى قلبى و عروقی:
- استفاده در بازسازی پریکارد پس از جراحی‌های قلب باز، به عنوان Patch در جراحی‌های دریچه قلب و ترمیم دیواره‌های قلبی، به عنوان ماده پوشاننده در آنوریسم‌ها و پیوندهای عروقی.
- جراحی مغز و اعصاب:
- در بازسازی سخت‌شامه (Dura Mater)، به عنوان جایگزین بیولوژیک یا تقویت‌کننده‌ی غشای سخت‌شامه پس از جراحی.
- جراحی عمومی و پلاستیک:
- استفاده به عنوان سد یا لایه جداکننده در ترمیم دیواره شکمی یا برای جلوگیری از چسبندگی احشایی، در بازسازی پوست و بافت نرم در سوختگی‌ها یا نقص‌های بزرگ بافتی، جراحات مزمن و زخم
- ترمیم شکاف لب و کام در جراحی کودکان
- بازسازی نواحی آسیب دیده پس از برداشت تومور یا تروما
- جلوگیری از چسبندگی احشایی در جراحی‌های شکمی یا لگنی
- جراحی اندام‌ها مانند: دست، پا، شانه، زانو در ارتوپدی بازسازی بافت نرم و سخت
- کاربردهای دندانپزشکی غشای پریکاردیوم:
- تکنیک‌های بازسازی هدایت‌شده استخوان و بافت (GBR/GTR)، استفاده به عنوان غشای سدکننده برای جلوگیری از نفوذ سلول‌های اپی‌تلیال به ناحیه ترمیم و حمایت از بازسازی استخوان یا لیگامان پریودنتال، کاربرد رایج در جراحی ایمپلنت برای حفظ بازسازی در اطراف ایمپلنت دندانی.
- مناسب برای تثبیت گرافت استخوانی در نواحی نقص شدید و حفظ حجم گرافت، کمک به یکپارچگی بهتر گرافت با بافت میزان، غشای ایده‌آل برای Susage Technique در دندانپزشکی
مزایا
- - قابلیت جذب زیستی در طی چند ماه بسته به نوع غشا.
- - زیست سازگاری بالا بدون ایجاد پاسخ ایمنی.
- - ساختار سه بعدی طبیعی کلاژن برای تسهیل مهاجرت سلولی و نئووسکولاریزاسیون.
- - مقاومت مکانیکی بالای نوع پریکاردیوم نسبت به غشاهای کلاژنی استخراج شده از تاندون.
